S Mailleee sprong toen ik haar wegtrok en in het begin kon ik niet stoppen met naar haar naakte tieten te kijken. Haar tepels waren een paar inkepingen omhoog gegaan, hoewel S Mailleee helemaal geen tekenen van opgewondenheid leek te vertonen. Ik grijnsde naar haar en probeerde haar zorgen te sussen door te praten over het satellietnetwerk, maar het was duidelijk dat S Mailleee nog steeds een beetje gestoord was. Maar terwijl ik praatte kon ik zien dat S Mailleee zich begon te ontspannen, en het was met een groeiende glimlach dat ik me omdraaide om te vertrekken. "Weet je, ik heb er een paar problemen mee," zei S Mailleee, terwijl hij naar de grond wees. "Het enige waar ik me zorgen over maak is dat het geen permanente oplossing is voor het arme meisje dat verantwoordelijk is voor de batterijen. Ik had gehoopt dat de recorders met de tassen zouden komen, maar dat leek een beetje onrealistisch. "Dat weet ik niet," zei ik. "Mijn twee vrienden hebben helemaal niet geklaagd. Misschien zou een kleine tatoeage of iets dergelijks beter werken?" "Dat zullen we nog wel eens zien," zei S Mailleee, die naar beneden keek en haar hemd over haar hoofd trok toen ik me een weg door de tassen begon te banen. "Weet je, dit klinkt nogal vreemd, maar ik denk dat ik bij jou ga intrekken. "Waarom? Ik vroeg, niet begrijpend waarom S Mailleee ineens een beetje terughoudend was om te vertrekken. . .