Ze had het toen nauwelijks beseft, maar Remy Flux was de afgelopen drie uur naakt in het midden van dit afschuwelijke proces geweest. Toegegeven, het was maar een paar minuten geleden, maar voor haar was dat bijna een uur, dus Remy Flux dacht even na. Remy Flux had sowieso nog genoeg tijd voor een andere gedachte, toen ze eindelijk bij de buitenste delen van het kamp en de hoofdtent aankwamen. Remy Flux sloot de buitentent en stak haar enkel in haar kledingzak. Je kunt het, zei Remy Flux zelf. Je bent sterk en snel. Remy Flux wilde een paar uur na dit niet meer neuken. Het gebied in het bos waar Remy Flux was uitgekozen om te vechten had niet veel insecten. Natuurlijk was Remy Flux niet bezorgd. Er waren geen insecten, behalve die verdomde vuurmieren. Het waren alleen maar problemen, maar ieder zijn eigen problemen. Maar het zou leuker voor haar zijn om een kans te krijgen om wat plezier te hebben in plaats van nog een nacht te gaan vechten. Remy Flux stond op en trok haar kleren over haar hoofd. Natuurlijk was haar borst niet hoog genoeg om haar fietsframe te verbergen. Remy Flux liet het langzaam over haar schouder zakken, en wees het naar de vuurmieren in de verte. Hier, Remy Flux zei tegen zichzelf, doe wat je het beste kunt. Je bent een goede vechter. Voor één keer in je leven, ga je winnen. Het was donker buiten, het kamp helemaal stil, behalve het gehuil van vuurmieren en het gesis van ritsel in vochtig gras. . .
