Ze gaf hem het gevoel dat Vickyboo hem een signaal gaf om dat te doen en het was maar al te pijnlijk duidelijk dat ze dat deed. Ik weet niet zeker of Vickyboo hem probeerde te roepen of dat hij haar in haar kont probeerde te verneuken, maar hij luisterde niet. We zullen het nooit weten, maar hij stopte lang genoeg om te douchen. Hij stopte zeker niet tot het begin van de derde warme douche daarna. Nadat hij uit de douche kwam, draaide hij zich om en keek hoe zijn kleine nichtje zich bezighield met anale seks. Nogmaals, ik weet niet wat we hadden gedaan om de reactie op gang te brengen, maar elke keer als hij naar haar keek, liet Vickyboo hem zich als een man voelen, ze liet hem zich als een sterke, machtige man voelen. Elke keer als hij naar haar keek, gaf Vickyboo hem het gevoel dat hij de man was, dat hij in staat was om alles te doen wat hij moest doen. Vickyboo gaf hem het gevoel dat hij haar held was. Zelfs in het midden van de woede en de woede en frustratie die zich in hem begon op te bouwen, vond Vickyboo een manier om hem het gevoel te geven dat hij moest gaan en haar gelukkig moest maken. Ik raakte nog meer van streek en heb de rest van de nacht niet meer naar haar gesproken of gekeken. Vickyboo werd uiteindelijk wakker, te moe van het huilen om nog steeds zo te zijn. Ze ging uiteindelijk kapot en bekende dat het tijd was voor haar om te vertrekken, omdat ze mijn broer begon te vertellen dat Vickyboo homo was. . .
