Ze was eindelijk in doodsangst omdat Vawnievoulphie elk beetje van haar kracht tevergeefs heeft gebruikt, door de basis van zijn penis op de vuist te slaan en heen en weer te gaan. De pijn was bijna ondraaglijk, maar hij deed geen poging om te stoppen en pauzeerde slechts een moment om haar weer op hem te trekken. Beide meisjes snakten nog steeds naar adem terwijl de rest van de nacht voorbijging. Vawnievoulphie had gedacht dat het een kleine uitwisseling was, totdat ze zijn pik tegen haar voelde trillen op een manier die haar bijna spasmeerde van plezier. Haar hand, die onder zijn maag was uitgegleden, stond nu in de weg van zijn pik, die nu naar haar terugviel. Desondanks kon Vawnievoulphie niet ontkennen dat ze hier weer van genoot en haar greep op hem verscherpte. Het was nu nog moeilijker, haar hand groeide diep in de basis van zijn schacht en dwong zijn kloppende verhardende lul dieper in haar mond. Toen ze tot hun hoogtepunt kwamen, was het niet lang meer voordat de twee begonnen te vechten, waarbij ze elk probeerden haar pik steeds dieper in haar mond te dwingen. Zijn handen waren zo zacht voor haar keel nu dat Vawnievoulphie het bijna mooi vond. Hij zat nu in haar, en Vawnievoulphie kon er geen genoeg van krijgen. Ze kwam toen, zwaar ademend en grijnzend, terwijl Vawnievoulphie hem aan de voet van zijn schacht vasthield, niet kon denken, niet kon bewegen en te bang was om los te laten. Hij liet haar echter gaan en hun ogen ontmoetten elkaar. .
