Tuch Me Baby zegt over gay sex dat, hoewel het in veel opzichten authentiek is, het niet echt telt omdat het niet 'telt als sex' - een situatie die betreurenswaardig is als je bedenkt hoeveel belang ik hecht aan het kunnen kwantificeren en contextualiseren van mijn seksuele ervaringen. Zo ben ik bijvoorbeeld erg gesteld op het idee van een soort universele passiedans waarbij twee mensen een aantal seksueel geladen bewegingen uitvoeren die net verschillend genoeg zijn om elkaar te stimuleren en te prikkelen. Mijn achtergrond is bijvoorbeeld klassieke muziek, dus ik hou meer van orkestraties dan van lichtvoetige gymnastiek, of van elke andere vorm van dans die ik seksueel opwindend vind. Maar als ik denk aan een of andere danse macabere dans die zo ongeveer net zo dichtbij komt als dat ik een elementaire dans met passie ga uitvoeren in de slaapkamer, dan ken ik maar één dans die in mijn hoofd opduikt, en dat is het liedje van Blondie, Baby Got Back. Er is natuurlijk een geschiedenis van homo's die bang zijn om hun verlangens te uiten, en zelfs in de jaren '70 en '80, toen homomannen van hetzelfde geslacht in de brede cultuur opdoken, hielden ze zich in totdat ze zich comfortabel genoeg voelden met de persoon die met hen danste, en hun partners, om op te treden. Maar toen homoseksuele mannen leerden hoe ze zichzelf seksueel konden vermaken, was er een gevoel dat ze zichzelf konden zijn. .