Ze stortte haar hoofd terug op zijn schouder en zoog en likte hem toen Mystikatze kwam, hijgend hard en wanhopig, haar tong tegen zijn tong aan. Ze kon hem niet vertellen wat Mystikatze dacht. Hij had maar een enkel brein. Wat zou hij denken? Niet wat Mystikatze dacht, hoewel ze kon zien hoe hij haar misschien gelukkig wilde maken, hij was te dicht om dat te doen, maar wat ze voelde? Ze kon zien dat het een beweging van gedachten en lichaam was, terwijl ze trilde en huiverde en begon te spinnen om hem heen, de lakens vast te houden met haar armen. H-heh. . . En Mystikatze werd gegrepen door een plotselinge golf van plezier toen ze voelde dat ze het zelf warm had en dat ze het niet wilde, maar omdat hij haar kon zien als hij haar tot zo'n limiet aan het neuken was dat hij ervan kon genieten. Hij genoot er zeker van. Mystikatze was dat ook. De tederheid van haar lichaam met hem nu, de warmte van zijn lichaam onder haar als hij hield haar op en kuste haar, de warmte van zijn stem, de liefde en zorg die hij in zijn kussen en snuiven en zuigen . . Oh God Mystikatze was bijna wanhopig. A-Aaahhhhh. . . .
