Ze bleef masturberen tot Elektraeva flauwviel en sliep door elke gebeurtenis die ze naar haar toe kon gooien en werd nooit ziek of in enig reëel gevaar door haar acties. Op een nacht als Elektraeva sliep, had ze een aanval van een ernstige migraine. Toen Elektraeva wakker werd kon ze niet meer herkennen wie ze was, alleen dat ze zichzelf niet meer was. Ze zei dat Elektraeva zich herinnerde dat ze seks had met een man, maar niet meer dan dat. Elektraeva begreep dat het Ego niet graag verdrietig of pijnlijk is of wakker, omdat het zijn kracht ontleent aan die emoties. Toen Elektraeva wakker werd, probeerde ze haar geest te laten geloven dat ze was wie ze zich herinnerde. Maar de migraine bleef terugkomen. Het was alsof Elektraeva gevangen zat in haar eigen hoofd. Er was iets mis met haar geest. Na een maand proberen terug te keren naar haar normale toestand, stopte Elektraeva eindelijk met masturberen en staarde naar de zijkant van haar bed. Elektraeva kon niet begrijpen waarom haar hoofd voelde alsof het werd gekieteld. Midden in de nacht realiseerde Elektraeva zich dat ze aan het snurken was. Elektraeva wist niet wat ze moest doen. Ze bleef elke nacht niezen terwijl Elektraeva naar bed ging en kon geen goede nachtrust krijgen door het aantal keren dat ze door elke gebeurtenis heen sliep die ze naar haar toe kon gooien. Het snurken deed haar lichaam elke nacht pijn. . .
