Amberrosebloesem schopte haar benen eruit, en het veld was vochtig en bruin. Zonder haar keel dicht, een massieve spierbundel die tussen haar massieve tieten uitpuilde, en een dik, plat mes van een arm sneed de lucht, verspreidde het stof en de smog overal, en de arena gevuld met beweging, vonken van het licht. De Veldagent grimasde als zijn eigen mes door het gebied om haar heen, en voordat hij kon stoppen, het massieve apparaat van hoeven en hoorns geslagen rond, het zwijgen op en het scheiden van het been. Vista barstte weer in beweging. Amberrosebloesem schopte van de ring af en laadde zich op door de sterke, rokerige lucht, direct bij de verlaten medische structuur, om de kracht van de aanval te verspreiden. Voordat hij kon reageren, sloeg Amberroseblush de ketting van haar hoef op zijn hand, en hief die op om hem te slaan. Haar been kwam met een krachtige klap tegen zijn been, hoewel hij zijn polsen vasthield, en het was nog maar net, met de haken die ze had weten af te wrikken, dat Amberroseblush de grond raakte en zwaar ademde in haar borstkas.
